Βρείτε μας .....

   

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 5 επισκέπτες και κανένα μέλος

Στατιστικά

4718958
Σημερα
Χθες
Εβδομαδιαία
Μηνιαία
Συνολικα
111
458
1003
18461
4718958

 

 

Ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΡΟΜΗΝΙΑ!....(κατά τον Κωσταντίνο Στεφούλη του Μαργαρίτη).

 

Ας  δουμε λοιποντι μας εφερε ο φετινός.. 

 Αυγουστοςγια το χωριο μας!...

1)      Αυγουστος Σχετικα αστατος καιροςμε

  αρκετες συνεφιεςκαι εναλλαγη με ζεστηΙσως

 και καμια βροχούλα!....

2)      Σεπτεμβριος. Παρομοιος καιρός με τον 

ΑυγουστοΑστατοςμε συνεφιες και καλο καιρο.

 Δεν θα είναι το λεγομενο«μικρο καλοκαιράκι!..»

3)      Οκτωβριος. Οι πρωτες δυο περιπου βδομαδες,

 θα ξεκινησουν με αρκετη ζεστη για την εποχη

στην συνεχεια αλλαζει ο καιρός και θα εχουμε

 συννεφιές και βροχες.

4)      Νοεμβριος. Παρομοιος καιρός με τον 

Οκτωμβριο!  Αρχιζει με ζεστες και στα μεσα 

και μετα περιπουγινετε φθινοπωρινος!!..

5)      Δεκεμβριος. Για πολύ λιγες μέρες,

 καλος καιρος και στη συνεχεια ο καιρος 

είναι.. χειμωνας!..   βροχες και χιονια!. Τα 

χριστουγεννα θα είναι.. ασπρα!

6)      ΓενναρηςΞεκιναει με χειμωνιατικο καιρο.

 Στη συνεχειααρκετη ηλιοφανεια για τον γενναρη,

 αλλα μαλλον θα συνοδευτει από πολύ κρυοΘα

 εχουμε  βροχεςαλλα μαλλον όχι χιονια.

7)      Φλεβαρης. Ξεκιναει με ηλιφανεια για

 καμια βδομαδαστη συνεχεια χαλαει ο καιρος,

 ισως εχουμε και χιονιαΑυτό δεν θα κρατησει 

πολύθα εχουμε βελτιωσηαλλα με αρκετο κρυο.

8)      Μαρτης ΑρχικαΚρυο και βροχες στον 

μαρτηαλλα γενικα ο καιροςβελτιωνετε και

 στη συνεχεια,μετα τα μισα,  εχουμε καλο καιρο.

9)      ΑπριληςΚαλοκαιρι!!....   ολος σχεδον ο 

απριλης θα είναι ενας πολύ ζεστος μηνας.

10)   Μαιος. Βροχες!, πολλες βροχες μας

 ετοιμαζει ο μαιος!!...

11)   Ιουνιος. Θα ξεκινησει με αστατο καιρο

 και καποιες συννεφιεςισως και καμια βροχουλα

αλλα μετα το μεσον θα βελτιωθει.

12)   Ιουλιος.  Ξεκιναει  με πολύ ζεστηκαι γενικα

 θα είναι ενας καλοκαιρινος μηνας.  Ισως καποιες 

αραιες νεφωσειςτιποτα το σπουδαιο!.

Αυτά κατά την δικη μου παρατηρησηδειξαν 

τα μερομηνια για φετος και ευχομαι ολοι να ειμαστε

 καλαγια να δουμε μαζιποσο καλος.. μετεορολογος ειμαι!!

     

Η ζωή στην ύπαιθρο, ηταν πολύ σκληρη για τους

 

 ανθρωπους πριν καποια χρονια. Η σοδια τους  και στη

 

 γεωργια, αλλα και στην κτηνοτροφια,  που από αυτην

 

 εξαρτιοταν και η υπαρξη τους, ηταν ερμαιο των 

 

καιρικων συνθηκων.

 

Επρεπε λοιπον, να βρουν καποιο τροπο, να

 

 μπορουν να εχουν μια πληροφορια για του τι τους

 

 περιμενει στον χρονο και κυριως στο χειμωνα που 

 

ερχοταν.  Δημιουργήθηκε η λαικη μετεορολογια,

 

 από παρατηρησεις διαφορων φαινομενων, 

 

του ηλιου, της σεληνης, αλλα και τις κινησεις των ζωων.

 

Ετσι λοιπον,μια πανάρχαια μέθοδος πρόβλεψης

 

 του καιρού, που διατηρηθηκε από γενια σε γενια

 

 και  παντα με σεβασμό και εμπιστοσύνη, περιέβαλαν

 

 οι παπούδες μας, ηταν και τα μερομήνια!.. 

 

Τα μερομήνια, είναι μια γενικη πρόβλεψη του

 

 καιρού για όλο το χρονο, παρατηρώντας με προσοχή 

 

και γνώση, τα σημάδια των 12 πρώτων ημερων 

 

του Αυγούστου.  

 

Φυσικα, η καθιερωμένη μετεορολογία, δεν δεχετε 

 

αυτού του ειδους την πρόβλεψη. Όμως, όταν κατι εχει

 

 διάρκεια στους αιώνες, και  κάθε χρονο πρέπει να

 

 αποδεικνύει την αλήθεια του, δεν μπορει να είναι

 

 ένα μεγαλο..  τίποτα!..

 

Βεβαια, αυτή η προβλεψη, εχει τοπικο χαρακτηρα 

 

και σε κάθε τοπο τα φαινομενα είναι διαφορετικα.

                                                                                                Κωνσταντινος  Στεφουλης 

 

 

 

 

ΠΑΣΧΑΛΙΑΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ.

Σήμερα, Δέσπω μ', Πασχαλιά

 

Σήμερα, Δέσπωμ', Πασχαλιά, σήμερα άσπρη μέρα. 

Ολες οι νύφες στο χορό κι όλες οι μαυρομάτες. Και

 συ, Δέσπωμ', δεν φαίνεσαι μες στον απάνω κόσμο. -

 Δέοπω μου, κλαίγει το παιδί σ', κλαίει και δεν μερώνει.

Σαν κλαίγει, μάναμ', μέρωσ' το, σαν κλαίγει, μέρωσε το.

Για πόρε μήλο από τη μηλιά, σταφύλι από το κλήμα κι 

αν δεν μερώσει κι απ'αυτά, σκάψε, παράχωσε το.

                  

 Καλότυχοι που 'ναι οι χριστιανοί

 

Καλότυχοι που 'ναι οι χριστιανοί με το ζακόνι πόχουν. Τρεις 

μέρες κάνουν Πασχαλιά με το Χριστός Ανέστη. Βάφουν τα 

κόκκινα τ'αβγά με τις χρυσές λαμπάδες.

 

Μια Μαρουδιά απ τα Γιάννενα

 

Μια Μαρουδιά, μωρή Ρωμιά, μια Μαρουδιά απ' τα

Γιάννενα.

Δευτέρα μέρα κίνησε να πάνει γι'ασημόχωμα,

ασημόχωμα κι ασπρόχωμα. Σκεπάρι δεν τηςλάχαινε

κι με τα νύχια τς το 'βγαζε και στην ποδιά το μάζευε.

Και στην ποδιά το μάζευε και στη μηλιά το πήγαινε,

Για, να, μηλιά μ', το χώμα μου κι δώσ'μου εδώ την
άνθη σου,να στολιστώ, ν'αρματωθώ, να πάνω κάτω στο χορό.

 

Γιώργη μ', ήρθαν οι φίλοι σου

 

-Γιώργη μ', ήρθαν οι φίλοι σου, οι φιλομπράτιμοί σοε

-Σαν ήρθαν, καλώς ήρθανε, βάλ'τους να φαν, να πιουν.

-Γιώργη μ', γυρεύουν τ' άλογο σ'με τη χρυσή τη σέλα.

-Σαν το γυρεύουν, δώστε το, σαν το 'χω τι το θέλω;

-Γιώργη μ', γυρεύουν την καλή σ', γυρεύουν να την

πάρουν.

- Όσο είν' ο Γιώργης ζωντανός, καλή δεν παραδίνει.

 

Καλώς ανταμωθήκαμε

 

Καλώς ανταμωθήκαμε εμείς οι μερακλήδες, να κλάψουμε

τα ντέρτια μας και τα παράπονα μας. Τούτον το χρόνο τον

 καλό, τον άλλο ποιος τον ξέρει. Για ζούμε, για πεθαίνουμε,

 για σ'άλλον τόπο πάμε,σ' άλλα συνορέματα, για σ' άλλα βιλαέτια.

 κόσμος φκιάνουν εκκλησιές, φκιάνουν και

μοναστήρια.

Φκιάνουν και πετρογέφυρες, για να περνάει ο

κόσμος.

Κι εμείς κάνα καλό δεν κάναμε, καλό για την ψυχή.

 

  

 Βαρύ  όρκο που έδωσα

 

βαρύν όρκο που έδωσα στον ήλιο, στο φεγγάρι.

Ποτές τραγούδι να μην πω, ποτές μην τραγουδήσω.

Και τώρα για τους φίλους μου, τους φίλους τους

μπρατίμους,

θα τραγουδήσω θλιβερά και παραπονεμένα,

να κάνω τα βουνά να κλαιν, τους φίλους να δακρύζουν.

Από μικρός ορφάνεψα από μάνα από πατέρα

και πάεισα κιρογιόστηκα σε μια κυρα-Βουργάρα.

Μου ρίχνουν μόσχο στα μαλλιά, μόσχο και καρυοφυλλι

κι από το μόσχο τον πολύ και από τη μυρωδιά του,

ο μαύροςμ'αποκοιμήθηκα και μου 'φυγε η αγάπη.

 

 Σε περιβόλι- μπαίνω

 

Σε περιβόλι μπαίνω μες στις λεμονιές καισόστισενο νους μου

 απ' τις μυρωδιές. Και δίψασα ο καημένος για μια σταλιά νερό,

 στη βρύση κατεβαίνω να πιω κρύο νερό. Βρίσκω την κόρη να 

πλένει και σιγοτραγουδεί. Της 'δωσα το μαντίλι και μου το 'πλυνε,

 της είπα κι ένα λόγο και της άρεσε.

 

Αϊ-Γιώργη, Αϊ Γιώργη, Βούργαρε

 

Αϊ-Γϊώργη, Αϊ-Γιώργη, Βούργαρε και σκορποφαμπλίτη. Εγώ 

μαζεύω φαμιλιές και συ μου τις σκορπίζεις. Εγώ ανταμώνω

 αντρόγυνα και συ τα ξεχωρίζεις. Εγώ ανταμώνω πρόβατα και

 συ μου τα σκορπίζεις.  Δεν φταίγω εγώ, Αϊ-Δημήτρη μου, δεν

 φταίγω εγώ, αδερφέ μου,μόν'φταίγει ο σκυλοΒασιλιάςκι 

ο σκυλοβεζυραφέντης.

 

Άσπρο σταφύλι τραγανό

 

Άσπρο σταφύλι τραγανό κι από την Τρίτη κομμένο και την 

Τετάρτη το πρωί έλα, κόρημ', να πάμε. Χα παν να βρω τη

 μοίρα μου να την κατηγορήσω.

Μοίρα μ', όντας με έκαμες και μένα με τον κόσμο.

Κόρη μ', όταν σ' έκαμα και σένα με τον κόσμο, ήταν η μέρα

 βροχερή, νύχτα σκοτεινιασμένη και γλίστρησα και έπεσα 

καιχύθκι το μελάνι.

 

Ένας κοντός κοντούχσικος

 

Ένας κοντός κοντούτσικος (προραβιανή), κοντός κι

αρματωμένος,

όλοι χρέα τον έριχναν, χρέα και χαράτσια.

Και πούλησεν τα σπίτια του, τ' αμπελοχώραφά του

και πάλι δεν τον έσωσαν τα χρέα να πληρώσει.

Και την καλή του έπαιρνε και στο παζάρι την πάνει'

-Πόσο, κοντέ μ', την έμορφη, πόσο τη μαυρομάτα!

- Χίλια φλουριά η έμορφη και χίλια η μαυρομάτα

και το λιγνό της το κορμί ξαγορασμό δεν έχει.

 

Σκολνούν τα Πασχαλόγιορτα

 

σκολνούν τα Πασκαλόγιορτα (προραβιανή) κι οι επίσημες 

οι μέρες (λέλε ραβιανιούτσικε). Σκολνούν οι νιές, σκολνούν 

οι γριές (προραβιανή), σκολνούν τα παλικάρια 

(λέλε ραβιανούτσικε).

 

 (ΑΠΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΡΙΓΓΟΥ.)

 

 

Στοιχεία   Αρχιτεκτονικά   Κατασκευαστικά

του πιο παλιού σωζόμενου σπιτιού στο χωριό.

 

'Οπως έγινε φανερό από τα όσα μέχρι εδώ αναφέρθηκαν,

 από αρχιτεκτονικής απόψεως έχουν τεράστιο ενδιαφέρον

 προς μελέτη, το τείχος του Σπηλαίου, καθώς επίσης και

 η Μονή της Παναγίας της Σπηλαιωτισας. Επιπρόσθετα

 κάποια παλιά σπίτια που έχουν απομείνει στο χωριό 

ακολουθούν πίστα την παραδοσιακή τυπολογία της 

Μακεδόνικης αρχιτεκτονικής.

Στο Σπήλαιο συναντάμε και άλλους τύπους σπιτιών όπως

 τον απλό τύπο με 1 ή 2-δωμάτια κατόψεως τετραγωνικής

Επίσης τύπος σπιτιών με κάτοψη ορθογωνικη, τετράγωνη, παραλληλόγραμμη,

 Γάμα-Πί σχήμα που έχουν προκύψει από κατά καιρούς

 προσθήκη όπως η κατοικία Βαβρίτσα.Το σπίτι που επιλέξαμε

 ως ομάδα να μελετήσουμε στα Σπήλαιο (παρουσιάζεται

 σχεδιαστικά και σχηματίζεται λεπτομερέστερα πιο κάτω),

 έχει το χαρακτηριστικό ότι χτίστηκε σταδιακά και από

 ισνάφια αλλά και από προσωπική εργασία των ιδιοκτήτων,

 καθώς συνεχώς μεγάλωνε για να φιλοξενήσει κι άλλα μέλη

 της ίδιας οικογένειας, έτσι ώστε τελικά να αποτελέσει τέσσερις

 διαφορετικές κατοικίες. Αρχισε να χτίζεται πριν περίπου 

140 χρόνια και τελείωσε (όπως είναι σήμερα) γύρω στο 1880.

 Σήμερα σε ένα τμήμα του ζει μοναχή της η Μαρία Βαβρίτσα.

 ή  Μπαμπρίτσα   ετών   85 (ζούσε τον καιρό που γράφτηκε),   σύζυγος του Στέργιου   Βαβρίτσα

.Οπως και στα άλλα μέρη της Μακεδονίας έτσι και στο Σπήλαιο

 όταν κάποιος ήθελε να κτίσει το σπίτι του καλούσε ένα μπουλούκι

,αποτελούμενο από όλες   τις   ειδικότητες.Η περιοχή ήταν πλούσια

 σε μαστόρους και γνωστά ονόματα", ήταν από το Σπήλαιο ο

 Χρήστος Δαδαλής που έφτιαχνε πλάκες και έκλεινε τρύπες στις

 στέγες, ο Σίμος Νικόλαος κ.α. Γνωστούς επίσης μαστόρους 

χρησιμοποιούσαν από το Ζιάκα, το Πολυνέρι και άλλα χωριά

 ενω ξακουστός στην περιοχή ήταν ο Βαρδής από τη Λάβδα.

Ειδικά για το Σπήλαιο η απόκρημνη θέση του και τα δύσβατα

 μονοπάτια του έκαναν ακόμη πιο δύσκολο το χτίσιμο ενός σπιτιού. 

Κάποιοι απο το μπουλούκι αναλάμβαναν να κουβαλήσουν νερό

 και πλάκες με τα ζώα. Νερό παίρναν, από το ποτάμι ανάμεσα

 στο Σπήλαιο και στο Ζιακα μέσα σε μεγάλα ασκιά που

 έπαιρναν 50-80 κιλά νερό και ήταν φτιαγμένα από τομάρια

 γιδιών. Αλλοι ήταν αυτοί που έκτιζαν και η κατασκευή ενός 

σπιτιού   κρατούσε   μήνες.Το σπίτι Βαβρίτσα ή Μπαμπρίτσα

 αποτελεί ένα ολόκληρο συγκρότημα αποτελούμενο απο

 4 σπίτια και 1 μαγαζάκι. Ενα μονόχωρο   σπίτι   το   μαγαζάκι

   οπού   δούλευαν   σαν   παπουτσάδες. Πρωταρχικά υπήρχε

 το σπίτι του Κώστα βαβρίτσα, κατόψεως
Γ, διόροφο, αστικού τύπου αρχοντικό με: το κυρίως σπίτι,

βοηθητικά κτίσματα και αυλή. Περιβαλλόταν από μαντρότοιχο,

 ο οποίος με το πέρασμα του χρόνου καταστράφηκε και τη

 θέση του μαντρότοιχου που ήταν από ξερολιθιές έχει πάρει

 μια συρμάτινη περίφραξη. Το ισόγειο με 4 δωμάτια και το 

μαγερειό που σκεπάστηκε με στέγη μεταγενέστερα και το

 υπόγειο το κατώι για αποθήκευση τροφών. Κ είσοδος γίνεται

 μια ξύλινη δίφυλλη πόρτα που ασφαλίζει με αμπάρα για να

 προστατεύσει τους κατοίκους του σπιτιού έχει πλάτος 1.50

 μέτρα και ύψος 1.70 και χρειάζεται να σκύψεις. Η είσοδος

 του σπιτιού οδηγεί σ'ένα κεντρικό προθάλαμο πλακοστρωμένο

     με      πλάκες     μαύρες ή άσπρες,ορθογώνιες ή

 τετραγωνικές. Από αυτό το χώρο γίνεται η προσπέλαση

 προς τους άλλους χώρους του σπιτιού, επίσης υπάρχει

 και ξύλινη σκάλα που οδηγεί σ.το Β' όροφο και στο

 υπόγειο του κατώι. Το κατώι είναι ένας  μικρός  

 αποθηκευτικός χώρος κάτω από το ισόγειο, με ένα

μικρό άνοιγμα και με θερμοκρασία χαμηλή, ώστε να

 διατηρούνται τρόφιμα. Είναι πλακοστρωμένα. Επίσης

 στο ισόγειο βρίσκεται στην αριστερή πλευρά της 

εισόδου το καθημερινό καθιστικό δωμάτιο με τζάκι

που εξυπηρετούσε τις καθημερινές άλλοβοηθητικές 

λειτουργίες της οικογένειας. Ο χώρος αυτός έχει

προσανατολισμό Ν.Α. Δίπλα από αυτό το χώρο

 στην άριστερή πλευρά δηλ. υπάρχει ένα δωμάτιο σε

 επίπεδο πιο χαμηλά, 0,50 μ.από το άλλο σπίτι και

 χρησιμοποιούνταν και αυτό για κελλαρια αποθήκευσης 

τροφών, πλακόστρωτο και με χαμηλή θερμοκρασία. Στη δεξιά

 πλευρά απέναντι απ 'αυτο το δωμάτιο υπάρχει ένα άλλο

 σκοτεινό δωμάτιο πλακόστρωτο και αυτό και απ 'ό,τι μας

 είπε η γιαγιά   βαζαν   τα   ζωα   τους   το   χειμώνα.

Στο ισόγειο, στο πίσω μέρος του σπιτιού, βρίσκεται ένας

 κλειστός χώρος, το μαγερειό, με τζάκι για το μαγείρεμα 

των τροφών και νεροχύτη, έχει πάτωμα πλακόστρωτο.

 Δίπλα στο μαγερειό και στο χώρο που συνδέεται το

 υπόλοιπο σπίτι με το μαγερειό βρίσκεται φούρνος και 

σε κάποια γωνία αυτού του δωματίου ο αποθηκευτικός

 χώρος μια ξύλινη δίφυλλη πόρτα οδηγεί έξω από το

 σπίτι στην βόρεια πλευρά του. Ο χώρος αυτός μάλλον

 παλιά ήταν χωρίς στέγη η οποία προστέθηκε με την 

πάροδο του χρόνου. Το πάτωμα είναι λιθόστρωτο και 

με κλίση. Επίσης χρησίμευε και σαν πλυσταριό, έχει 

2 ανοίγματα και ένα πατάρι για αποθήκευση.Η ξύλινη

 σκάλα που βρίσκεται στη μεσια συνδέει το ισόγειο με

 τον όροφο, το ανώι. 0 όροφος αποτελείται από ένα

 κεντρικό διαμπερές χώρο, την κρεβατά η λιακωτό, με

 σαχνισί και τρία δωμάτια που αναπτύσσονται δεξιά και

 αριστερά του. Τα τρία δωμάτια του σπιτιού έχουν όλα 

τζάκια, είναι ευάερα και με προσανατολισμό που 

ανταποκρίνεται στις κατά  καιρούς κτηματολογικές

συνθήκες με   Ν,Α.   προσανατολισμό, με Ν.Δ.και Βόρειο

 προσανατολισμό και   οδηγεί   σε   χαγιάτι   με   ξύλινη  

 τζαμωτή.   Επίσης   για   να   φθάσουμε   σ'αυτό   το 

  δωμάτιο   υπάρχει   τοίχος    με πάχος   0,60   μ.    και

   ξύλινη   αμπαρωτή   πόρτα. μπαλκονόπορτα, το οποίο

 χαγιάτι δεν υπάρχει πλέον και στην μπαλκονόπορτα έχουν

 καρφωθεί με σανίδες. Τα τρία αυτά δωμάτια χρησίμευαν

 για ύπνο, ενώ η κρεβατα με το σαχνισί ή λιακωτό για να 

κάθεται η οικογένεια. Επίσης είδαμε ότι το ένα δωμάτιο το,

 νότιο, η γιαγιά το χρησιμοποιούσε για να υφαίνει και να

 πλένει μαλλί. Στο βορεινό δωμάτιο υπάρχει και εδώ τζάκι

 γιατί ήταν το πιο  κρύο δωμάτιο και το χρησιμοποιούσαν

 κυρίως το καλοκαίρι υπάρχει και μία πόρτα έξοδος που

 οδηγεί στη βόρεια πλευρά και σ'ένα μικρό δρομάκι πίσω 

από το σπίτι. Τα ξύλινα πατώματα είναι  από   ξύλο   ροδιάς 

  ή   βελανιδιάς.Δίπλα ακριβώς και κολλημένο το δεύτερο

 σπίτι της γιαγιάς είναι ένα άλλο σπίτι απλό διόροφο, το

 οποίο είναι μεταγενέστερο. Στο ισόγειο υπάρχει η είσοδος 

με ξύλινη πόρτα και σιδερένιες αμπάρες για να ασφαλίζει. 

Η είσοδος η μεσια έχει πάτωμα πλακόστρωτο. Στη μεσια

 υπάρχει και η ξύλινη σκάλα που οδηγεί στο ανώι. Στα

 αριστερά της μεσιάς υπάρχει ένα δωμάτιο που χρησιμοποιείται

 για αποθήκη τώρα με ξύλινο πάτωμα .Στο δεύτερο όροφο

 στο ανώι υπάρχει μία πόρτα στη βόρεια πλευρά του σπιτιού

 που οδηγεί εξω από το σπίτι σ'ένα μικρό χωμάτινο δρόμο.

 Στο ανώι βρίσκονται δύο δωμάτια, το λιακωτό με σαχνισί και 

ένα άλλο δωμάτιο στα δεξιά που έχει τζάκι. Το δωμάτιο αυτό

 είχε ένα μεγάλο αμπάρι για αποθήκευση τροφών. Τα πατώματα

   είναι   ξύλινα.Δίπλα κολλημένο στο δεύτερο σπίτι βρίσκεται

 το τρίτο σπίτι, μονόχωρο, διόροφο. Στο ισόγειο ένας

 χώρος χρησίμευε για αποθήκη με πάτωμα πλακόστρωτο,

 έχει μια σκάλα μόνο που οδηγεί στον δεύτερο όροφο, 

ο οποίος είναι μονόχωρος με 4 παράθυρα και ενα τζάκι 

Επίσης στο ανώι υπάρχει, και μια πόρτα που οδηγεί 

στη βόρεια πλευρά του σπιτιού, που υπάρχει ένας φούρνος

 για το ψήσιμο φαγητού. Κολλημένο στο ισόγειο αυτού του

 σπιτιού στη Ν.πλευρά, είναι ένα δωμάτιο με . δική του

 στέγη που δεν προστεθεί  μεταγενέστερα  το 

    χρησιμοποιούσαν για   μαγαζάκι παπουτσάδων.

 Δίπλα στο τρίτο σπίτι βρίσκεται το τέταρτο και

 τελευταίο σπίτι διόροφο και αυτό με χαγιάτι. Στο

 ισόγειο βρίσκεται η μεσια και 2 δωμάτια. Η είσοδος 

είναι μία ξύλινη δίφυλλη πόρτα που έχει σιδερένιες 

αμπάρες ώστε  να  ασφαλίζει  το  σε Το ποωι_. Μέσα

 σ'αυτό το δωμάτιο βρίσκεται και μια 

καταπακτή που οδηγεί σε υπόγειο 

χώρο και έχει ένα μικρό παράθυρο. Δίπλα σ'αυτό το 

δωμάτιο υπάρχει ένα άλλο που χρησίμευε για κελλάρι

 έχει πλακόστρωτο πάτωμα και ένα μικρό παράθυρο. 

Δίπλα σ'αυτό το δωμάτιο υπάρχει ένα άλλο που χρησίμευε

 για κελλαρι έχει πλακόστρωτο πάτωμα και ένα μικρό 

παράθυρο, τον φεγγίτη. Το σωμάτιο αυτό έχει χαμηλή

 θερμοκρασία και έχει αμπάρια για τα τρόφιμα. Το ισόγειο

 η μεσιά έχει πλακόστρωτο πάτωμα και υπάρχει μια

 σκάλα που οδηγεί στο ανώι.Στο δεύτερο όροφο στο

 ανώι η σκάλα οδηγεί σ'ένα χώρο με ξύλινο πάτωμα, 

με χαγιάτι ανοικτό που έχει ξύλινη τζαμόπορτα. Το

 χαγιάτι έχει Νότιο προσανατολισμό. Στο ανώι υπάρχει

 και εδω μια πόρτα στη βόρεια πλευρά που οδηγεί στον 

πίσω μικρό χωματένιο δρόμο. Στο ανώι υπάρχουν δύο

 δωμάτια. Το ένα με νότιο - ανατολικό προσανατολισμό, 

δεν έχει τζάκι, ενώ το άλλο, το βόρειο - ανατολικό δωμάτιο

 έχει τζάκι. Στο δεύτερο όροφο, όλα τα πατώματα είναι

 ξύλινα κι αυτό το σπίτι δεν κατοικείται και χρησιμεύει

 σαν αποθήκη. Οι στέγες των σπιτιών είναι στρωμένες

 με σχιστόπλακα.Από τα 4 αυτά σπίτια που εξεταζουμε, 

μόνο το πρώτο της γιαγιάς κατοικείται. Παρατηρούμε

 όμως ότι η γιαγιά χρησιμοποιεί μόνο ένα δωμάτιο που

 το χρησιμοποιεί για μαγερείο και για ύπνο το υπόλοιπο

 σπίτι, είναι εγκαταλειμένο και χρησιμεύει σαν αποθήκη.

 Τα υπόλοιπα τρία σπίτια δεν κατοικούνται από κανένα, 

είναι τελείως εγκαταλειμένα και χρησιμοποιούνται σαν 

αποθήκες άχρηστων πραγμάτων.Τα υλικά δομής που

 χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή αυτών των σπιτιών, 

είναι η πέτρα και το ξύλο που υπάρχουν στην περιοχή.

 Οι εξωτερικοί περιμετρικοί τοίχοι κατασκευάστηκαν

 από πέτρα σε πάχος 60 εκ. περίπου, με συνδετικό .κονίαμα,

 λάσπη και παραμένουν ανεπίχριστα. Η κατασκευή της

 καθ'ύψος διακόπηκε σε αποστάσεις περίπου ενός μέτρου

 και ενισχύθηκε με τις οριζόντιες ξυλοδεσιές. Οι ξυλοδεσιές

 αυτές τοποθετήθηκαν κατά μήκος της εσωτερικής και της

 εξωτερικής πλευράς του τοίχου. Τα δοκάρια συνδέθηκαν

 μεταξύ τους με κάθετα ξύλα και σχηματίζουν μια σχάρα. 

Οι εσωτερικοί διαχωριστικοί τοίχοι στο μεγαλύτερο μέρος

 τους είναι ξύλινοι, αλλά υπάρχουν και οι τοίχοι από 

τσατμά(όπως μας είπε η γιαγιά). Οι τοίχοι στο εσωτερικό

 του σπιτιού είναι επιχρισμένοι.Οι πόρτες είναι ξύλινες και

 κυρίως είναι χαμηλές, με ύψος που δεν ξεπερνά το 1,8Ομ .

 Τα παράθυρα με ποδιά απο 40 εκ. μέχρι 60 εκ., έχουν 

ύψος 1μ. με 1,20 μ. Τα κουφώματα είναι ολα ξύλινα.

Τα δάπεδα στο κυρίως σπίτι είναι ξύλινα. Στο σπίτι της

 γιαγιάς τα πατώματα είναι   από   ξύλο   ροδιάς ή 

βελανιδιάς.Οι στέγες είναι στο σπίτι της γιαγιάς τετράριχτη.

στο  δεύτερο   σπίτι   μονόριχτη στο τρίτο   σπίτι   μονόριχτη

 στο   τέταρτο   σπίτι   δίριχτη οι στέγες είναι επικαλυμένες

 με σχιστόπλακα. Τα ζευκτα της  στέγης  στηρίζονται   στην 

 περιμετρική τοιχοποιία.Τα τυπολογικά χαρακτηριστικά 

αυτού του σπιτιού ανταποκρίνονται στη Μακεδόνικη 

αρχιτεκτονική και στην αρχιτεκτονική που συναντάμε στα Ζαγόρια.

 

 

 

 

 

Η ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΤΩΝ ΠΑΠΟΥΔΩΝ ΜΑΣ.

Σαρακοστή ίσον νηστεία καθαρότητα ψυχής και σώματος

και προετοιμασία για την μεγάλη γιορτή.

Τι υπήρχε στο τραπέζι των παππούδων μας στις

50 σχεδόν ημέρες τηςΣαρακοστής?Με αφορμή στις

νηστίσιμες συνταγές θα κάνουμε

μια εισαγωγή στην διατροφή των παλιότερων του χωριού, που

είναι μεγάλο θέμα (φαγητό=πολιτισμός/παράδοση) το οποίο

θα αναπτύξουμε πιο εκτεταμένα αργότερα.

Πολλές φορές βλέπω τα σπίτια πως ήταν στις φωτό του αρχείου

μας πριν 50-70 χρόνια, σκέφτομαι την ζωή μέσα σε αυτά πόσο

διαφορετική, λιτή και απέριτη πρέπει να ήταν.

 Όταν θυμάμαι όμως το κελάρι της γιαγιάς,τις ιστορίες της,

η αποθήκη με τα τρόφιμα μοιάζει με το μαγικό κελάρι του παραμυθιού.

Τέτοια εποχή της νηστείας υπήρχαν τα τουρσιά, τα καρύδια,

τα αμύγδαλα τα αποξειραμένα φρούτα, τα χοσιάφια

(δαμάσκηνα βρασμένα), ο μπλεντές με μούστο και καρύδια,

οι πίτες με αλεύρι καλαμποκιού και αποξειραμένα χόρτα

τσουκνίδες-λάχανα,μέλι,πλέχτρες με κρεμμύδια.

Τέτοια εποχή άρχισε να πρασινίζει ο τόπος από τα τζιοχάρια

(ζοχοί), αγριοράδικα και κάθε λογής χόρτα.Περίμενα την Καθαρά

Δευτέρα για να φάω τηγανίτες με πετιμέζι χωρίς λάδι με τόσο

λεπτή ζύμη και τόσο νόστιμες που αποτυπώθηκαν στην μνήμη

μου σαν κάτι γιορτινό και ξεχωριστό.

Σκέφτομαι επίσης πόσο αυτάρκεις ήταν οι πρόγονοι μας.Η φύση

τους προμήθευσε με κάθε λογής χόρτα, σαλιγκάρια (την άνοιξη

ήταν η εποχής τους με τις βροχές),σαλιγκάρια στιφάδο, με λάχανα,

πατάτες με σκόρδο και ξινό από κορόμηλα,αλευρόπιτα στη γάστρα,

χαλβά με αλεύρι και τόσα άλλα.

ΕΦΕΥΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ-ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΚΟΤΗΤΑ-ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ

3 μαγικές λέξεις που τους χαρακτήριζε.

 

<<Βήμα Βήμα στην Λαμπρή με την Κυρά Σαρακοστή>>

 

 «Την Κυρά-Σαρακοστήπου είναι έθιμο παλιό,
οι γιαγιάδες μας την έφτιαχναν με αλεύρι και νερό.
Για στολίδι της φορούσαν στο κεφάλι της Σταυρό,
μα το στόμα της ξεχνούσαν γιατί νήστευε καιρό.
Και τις μέρες τις μετρούσαν με τα πόδια της τα επτά.
Έκοβαν ένα τη βδομάδαμέχρι να’ ρθει η Πασχαλιά».-

 

 

 

 

 

 

  ΑΠΟΚΡΕΣ ΣΤΟ ΣΠΗΛΙΟ

 

Οι αποκρές στο Σπήλιο ήταν είναι μεγάλη 

 θρησκευτική γιορτή και παραμένει μεγάλη γιορτή.

 Η αποκρά ξεκινούσε με την μικρή αποκρά την κρεατινή 

γιατί άρχιζαν να αποκρεύουν το κρέας. Το πρώτο

 Σάββατο πριν την αποκρά ήταν  το πρώτο ψυχοσάββατο

 η<< ψχός>> όπως ήταν γνωστό.  Ο παπάς  διάβαζε τις

 ψυχές  από το ψυχόχαρτι που εδώναν  οι γυναίκες του 

χωριού  στον παπά. Μπροστά στον  Αι Δήμο έβαζαν τις

 κανίστρες  με τις πίτες,τα γλυκά   και τα πιάτα  με το σιτάρι 

και  ότι άλλο είχαν να μοιράσουν.Στο τέλος της θείας

 λειτουργίας ο παπάς διάβαζε τα ψυχοχάρτια και έκανε

 τρισάγιο για τις ψυχές. Ύστερα οι γυναίκες  με τις κανίστρες

  και το πιάτο σιτάρι έβγαιναν έξω στον Αι Θανάση να μοίρασουν

 τις πίτες τα γλυκά και το σιτάρι.

 

Περνούσαν  όλοι οι χωριανοί και έπαιρναν ότι είχαν οι γυναίκες 

στις κανίστρες και <<σχωρνούσαν>> τις ψυχές

 

Το Σάββατο πριν την Κυριακή της τυρίνης ήταν πάλι ψυχοσάββατο .

Η Κυριάκη  της τυρινής ήταν η μεγάλη Αποκριά και απόκρευαν από 

κάθε τι αρτημένο κρέας, γάλα,τυρί.Το μεσημέρι της Κυριακής οι

 νουνέοι φίλευαν τα κουμπαρούλια .

 

Σαν έρχονταν  το απόγευμα γίνονταν εσπερινός στην Παναγία 

 όλοι χωριανοί μετά τον τέλος του εσπερινού περνούσαν μπροστά

 από την εικόνα της Παναγίας για να τους συγχωρέσει και ύστερα

 συγχωρνιούνταν με τον παπά και μεταξύ τους οι χωριανοί για να

 είναι έτοιμοι για την νηστεία της Σαρακοστής.

 

Ήταν μια παλιά συνήθεια που είχε μείνει από την εποχή που το Μοναστήρι

 της Παναγίας είχε ακόμα καλογέρους και μεγάλη θρησκευτική και

 οικονομική δύναμη σε όλη την περιοχή. Τότε συγχωρνιούνταν με τον

 ηγούμενο και με τους καλογέρους και το Μοναστήρι έδινε στους

 χωριανούς τρόφιμα για τις μέρες της Σαρακοστής.

 

Αφού ζήτησαν από την Παναγία συγχώρηση και συγχωρέθηκαν

 με τον παπά και τους χωριανούς και έφυγε ένα βάρος από πάνω

 τους έρχονταν στην πλατεία η στη <<Χώρα>> και άρχιζαν να

 χορεύουν αποκριάτικα τραγούδια  «Πώς στουμπίζουν το πιπέρι

 του διαόλου οι καλόγεροι» ή «Στ’αχιδιάκου τα μαντρί» 

ή «Τις μεγάλες Αποκριές». Μόλις άρχιζε να σουρουπώνει τα

 κουμπαρούλια πήγαιναν να συγχωρεθούν με τους νουνέους

 και να πάρουν λίγες παράδες, μετά οι μικρότεροι σε ηλικία

 πήγαιναν στους μεγαλύτερους συγγενείς να συγχωρεθούν  και

 μετά να γυρίσουν στο σπίτι για το βραδινό φαγητό της αποκριάς.

 Όταν τέλειωνε το φαγητό ο μεγαλύτερος του σπιτιού έδενε ένα

 σκοινί στον κλώστη για να δέσει το βρασμένο αυγό και περνώντας

 το αυγό μπροστά από όλους που είχαν ανοιγμένα τα στόματα

 προσπαθούσαν να πιάσουν το αυγό κάνοντας <<χάσκα>> και

 ήταν το τελευταίο αυγό μέχρι την πασχαλιά  .

 

Την άλλη μέρα Καθαρά  Δευτέρα οι μεγαλύτεροι έλεγαν στους

 μικρότερους να ψάξουν να βρουν φωλιά.

 

Έτσι περνούσε όλη η εβδομάδα και την Παρασκευή πήγαιναν 

στην  εκκλησία για τον εσπερινό, ο παπάς  διάβαζε βρασμένο

 σιτάρι και το έπαιρναν τα ανύπαντρα κορίτσια και το έβαζαν 

στο προσκέφαλο το βράδυ προτού κοιμηθούν για να δουν 

τον άντρα που θα παντρευτούν, την άλλη μέρα ήταν το τρίτο 

ψυχοσάββατο και η γιορτή των Αγίων Θεοδώρων, γιόρταζαν οι

 Θόδωροι και οι Θοδώρες.

 

Αποκριάτικα τραγούδια 

 

1. Τις Μεγάλες Αποκρές πέσαν δυο σακιά ψ.,.ές

 

Τις Μεγάλες Αποκρές πέσαν δυο σακιά ψ... ές.

 

Όλες οι νοικοκυρές διάλεξαν τις πιο τρανές.

 

Και μια έρμη παπαδιά δεν επρόλαβε καμιά.

 

Παίρνει σνάζει τα τσουβάλια, πέφτει μια με δυο

 

κεφάλια.

 

Αυτή είναι για τ' εμένα, που 'ν'τα σκότια μου

 

καμένα.

 

2. Πέντε-δέκα παπαδιές

 

Πέντε-δέκα παπαδιές κι άλλες τόσες καλογριές τα βαμπάκια σκάλιζαν, τα ξεροβοτάνιζαν. 

Μια την άλλη έλεγε- «Αι να κολυμπήσουμε, που 'ναι τα νερά ζεστά και τα κύματα ρηχά». 

Εκεί που κολυμπούσανε, σιγοτραγουδούσανε'-Μωρ' έρημο μ.,.ί, πού 'ν' τα δυο και το μακρύ;

 

3. Πώς στουμπίζουν το πιπέρι

 

Πώς στουμπίζουν το πιπέρι του διαόλου οι καλόγεροι.

 

Με το γόνα το στουμπίζουν, με τη γλώσσα το

 

σφουγγίζουν,

 

με τον κώλο το στουμπίζουν, με τη γλώσσα το

 

μαζεύουν.

 

 ΣΑΚΗΣ .Γ. ΠΕΤΡΟΥ.

 

 Η ΣΑΛΑΜΠΡΙΑ.

 

Όταν <<πλημμύριζε (φούσκωνε)  το ποτάμι στο χωριό

πολλοί από τους παλιούς κατοίκους του αλλά και από

αυτούς που ζουν τώρα, έλεγαν ήρθε η Σαλαμπριά>>.

Η λέξη Σαλαμπριά δεν χρησιμοποιούνταν τυχαία από τους

συγχωριανούς μας...............<< Η Σαλαμπριά κατέβασε με

 ήλιο με φεγγάρι, φέρνει δέντρα φέρνει κλαδιά, κλαδιά 

ξεριζωμένα>>.

 

 Η λέξη Σαλαμπριά προέρχεται από το Σαλαμβάς που

 σημαίνει το σέλας και το φως.Η Σαλάμβη ήταν μια νύφη 

που έβγαινε και περιφερόταν μέσα στο σέλας κατά την 

ανατολή του ηλίου.

 Στο Μεσαίωνα  ο Πηνειός αποκαλείται Σαλαβριάς .  Η πρώτη 

 που τον ονομάζει έτσι είναι η Άννα Κομνηνή,  το 1150 μ.Χ.

Σαλαμπριά τον αποκαλούν πολλοί μέχρι και σήμερα.

Ο σοβαρός Άραχθος, η όμορφη Σαλαμπρία και ο ατίθασος

 Άσπρος

Στην κορφή του βουνού Περιστέρι της Πίνδου, ζούσαν τρία

 αγαπημένα αδέλφια. Ο σοβαρός Άραχθος, η όμορφη Σαλαμπρία 

(Πηνειός) και ο ατίθασος Άσπρος (Αχελώος).
Ένα βράδυ η Σαλαμπρία, κρυφά από τα αδέρφια της  που

 κοιμόνταν , κατηφόρισε προς τον κάμπο για να συναντήσει

 κρυφά κάποιον από τους θεούς του Ολύμπου. Μάταια 

όμως. Απογοητευμένη πήγε στο Αιγαίο και πνίγηκε.
Ο Άσπρος όταν κατάλαβε ότι έλειπε η Σαλαμπρία, ανησύχησε

 και ορμητικός όπως ήταν κατρακύλησε χωρίς σκέψη τα 

βουνά ψάχνοντας την αδελφή του. Ο Άραχθος στενοχωρημένος

 για τα αδέρφια του που χάθηκαν , άρχισε να τριγυρνά την Ήπειρο

 για να τα βρει. Όταν κατάλαβε ότι έχασε οριστικά τα αδέλφια του, 

έπεσε στο Ιόνιο και πνίγηκε.

 

ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ (ΤΟΥ ΣΠΗΛΙΟΥ) ΠΡΟΑΣΠΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΕΙΣ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΤΩΝ ΟΜΗΡΙΚΩΝ ΧΡΟΝΩΝ.

 

 

 

 Θυμάμαι σαν τωρα τη γιαγια μου,

 που μου ελεγε, «κλεις, τη θυρα!..», η, 

«θα παω να ταισω τα ορνίθια!...»

 

 Αυτό το εκπληκτικό φυσικο οχυρο και εκπάγλου

 καλλονής τοπος, που βρισκετε το χωριο μας

  και εζησαν οι προγονοι μας,  λειτουργησε  σαν 

τείχος προστασιας, όχι μονο απο επιθεσεις εχθρων,

 αλλα και για τη διατηρηση ατοφιας της βαθειάς

 Ελληνικοτητας και των καθαρων χαρακτηριστικων

 της δωρικης μας καταγωγης.

 

Πολλα είναι τα στοιχεια που αποδεικνύουν αυτήν την 

αποψη και ολοι οι επιστημονες που ασχολήθηκαν 

συμφωνουν με αυτό.  Η ανθρωπομετρική μας κατανομη,

 με εντονα τα Μακεδονικα- Δωρικα  χαρακτηριστικα,

 τα πολλα μοναδικα εθιμα μας, αλλα και τα ατοφια

 στοιχεια της Ομηρικης γλωσσας, που διατηρηθηκαν

 χιλαδες χρονια στην καθημερινη ομιλια των προγονων

 μας, που εμεις σημερα, , ξεριζώνουμε όλα αυτά από 

τη ζωη μας και θελουμε να τα.. εξαφανίσουμε!...

 

Πολύ λοιπον με στεναχωρεί κάθε φορα, που ακουω

 στο χωριο τους συγχωριανούς μου, αντι να λενε, αυτό 

που οι προγονοί τους, τους παρέδωσαν σαν τοπωνύμιο,

 σε καποιον επισκεπτη που ρωταει για να παει στο γεφυρι

 της πορτιτσας,    αντι «στη χουνι!....», λενε ,

«για το φαραγγι!....»,  η να μην αποκαλούν το χωριο με 

το πραγματικό του ονομα, ΣΠΗΛΙΟ, όπως ολοι το μαθαμε,

 όπως ολοι οι παπουδες μας και ολος ο κοσμος αποκαλούσε,

 αλλα με το «μεταλαγμενο» από τους δυτικότροπους 

εκσυχρονιστες μας, δηθεν ορθοτερο γιατι δεν ξεραν  να 

το πουνε σωστα!  οι αγραμματοι παππουδες μας, «Σπηλαιο!......

 

 Σημερα θα ασχοληθουμε με τρεις λεξεις που ειχαν οι παππουδες

 και οι γιαγιαδες μας στη γλωσσολαλια τους,  

 

το μακεδονησι , τη φιλουρια και τα λεφτοκαρα!.........

 

ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΗΣΙ!....... 

 

Σίγουρα, πολλα νεα παιδια- και όχι μονο!- του χωριου μας,

 δεν ξερουν τι θα πει αυτή η λεξη, ισως να μην την ακουσαν

 και καθολου!..... τι είναι λοιπον το μακεδονησι? Το μακεδονησι

 δεν είναι τιποτα άλλο από το πετροσέλινο!.  Ένα βασικο στοιχείο

 της μαγειρικης που απολαύει, διχως άλλο, εδώ και πολλους 

αιωνες της φημης του ποιο αγαπημενου μυριστικου στη 

μαγειρικη της πατριδας μας αλλα και της ευρωπαϊκής γενικοτερα!. 

   Χάρη στο δραστικό αιθέριο έλαιο που περιέχουν οι σπόροι

 κυρίως τα φύλλα του, το πετροσελινο έχει μεγάλη ιστορία

 ως διουρητικό , αντιφυσητικό και αφροδισιακό βότανο. Ήδη

 στο "Περί ύλης ιατρικής" του Διοσκουρίδη, απαριθμούνται όλες

 οι θεραπευτικές ιδιότητες του "πετροσέλινου", ενώ στην

 περιγραφή του αναφέρεται ότι "φύεται εν Μακεδονία

 εν αποκρήμνοις τόποις"  γι, αυτό και αναμεσα σε

 αρκετα ονοματα, περσεμολο, μυρουδια, το επικρατεστερο

 είναι το μακεδονησι.  Όμως σημερα, ολοι σχεδον με

 εξαιρεση καποιους μεγαλους σε ηλικια στο χωριο,

 το αποκαλουμε με το τουρκικο ονομα (mayntanoz),

 μαιντανος!....  ποσο «εξυπνος»! μπορει να είναι

 καποιος, που απαρνιετε την αλήθεια για χαρη της 

συνολικης αμορφωσιας και κομπλεξ?..... 

 

ΜΑΚΕΔΟΝΗΣΙ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΑΙΝΤΑΝΟΣ!.......

 

 Η ΦΙΛΟΥΡΙΑ!

 

Ευτυχως, ολοι σχεδον στο χωριο, ξερουμε καλα

 τι είναι η φιλουρια!  Αυτό που καποιοι λογιοτατοι!,

 αποκαλουν.. τηλιο!  Βεβαια δεν γνωριζουμε, ουτε

 τις πραγματικες θεραπευτικες της ιδιοτητες, ουτε

 και την ιστορια της!. Γιατι η φιλουρια, εχει μια πολύ

 ομορφη ιστορια, που χανετε χιλιαδες χρονια πισω.  

Ζωντας μεσα στην αγνοια μας,  η καλυτερα, στην 

ημιμαθεια μας, ευκολα παρασυρομαστε να θεωρουμε

 ότι το σωστο στη ονομασια της, είναι το

 καινουριότερο!, φλαμουρια!....  ετσι, πολλοί 

 τωρα και στο χωριο μας, απαρνήθηκαν την 

πατρώα ονομασία και την αποκαλουν φλαμουρια.

 Και αυτό, δεν είναι λαθος μονο για

 συναισθηματικούς λογους, αλλα και για

 λογους ουσιας. Γιατι το σωστο ονομα είναι,

 φιλουρια!..  από που προκυπτει λοιπον αυτό?..

 

Από πού προκύπτει όμως το ονομα? Όπως μας

 λεει η ιστορια, η Φιλύρα ήταν  νυμφη της Ελληνικης

 μυθολογίας, μητέρα του σοφού Κένταυρου Χειρωνα.

 Ήταν μια από τις Ωκεανίδες και συχνά αναφέρεται

 ως «Ωκεανίς Φιλύρα». Ήταν θεότητα της ανάρρωσης,

 της ευωδίας και των αρωμάτων, της γραφής και της 

ομορφιάς.

 

Τη Φιλύρα ερωτεύτηκε ο θεός Κρόνος κι όταν

 τους ανακάλυψε η σύζυγός του, Ρέα, αυτός

 μεταμορφώθηκε σε άλογο  για να διαφύγει της 

προσοχής της. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα από τη

 Φιλύρα και τον Κρόνο να γεννηθεί ο κένταυρος

 Χείρων, μισός άνθρωπος και μισός άλογο. Για

 να απαλύνει την ντροπή που ένιωθε η νύμφη,

 παρακάλεσε τον Κρόνο και αυτος τη μεταμόρφωσε

 στο ομώνυμο φυτό,  και σαν θεοτητα της ευωδιας, 

 ευωδιάζει στους αιώνες!.

 

 Ετσι λοιπον, το σωστο ονομα, που προερχετε από τη

 Φιλύρα,δεν είναι  φλαμουρια, αλλα φιλουρια! Ετσι 

πρεπει να το λεμε και μαλιστα με περιφανεια, γιατι 

ετσι τιμουμε και τους προγονους μας και την ιστορια μας!.

 

ΤΑ ΛΕΦΤΟΚΑΡΑ!

 

Παλι και εδώ το ιδιο εχουμε!. Ένα παναρχαιο ονομα, 

που το βρισκουμε στον Ομηρο, θελουμε καλα και.. ντε!

 Να το αντικαταστήσουμε με ένα τουρκικο!

 

Τα λεφτοκαρα, που λεμε ακομα ευτυχως αρκετοι

 στο χωριο μας, είναι τα ομηρικα λεπτοκαρυα, δηλ.

 τα λεπτα καρυδια!  Και είναι κατανοητο, πολλοι,

 μετα τοσα χρονια τουρκοκρατιας όχι μονο ειχαν

 ξεχασει πολλες Ελληνικες λεξεις, ειχαν 

εξισλαμιστεί κι,ολας!  Ετσι είναι λογικο να

 μην γνωριζουν το ΕΛΛΗΝΙΚΟ λεπτοκάρυο 

και να το αποκαλουν με το τουρκικο φουντουκ!, 

 φουντουκι!

 

Τι είναι λοιπον ντροπη και λαθος, να αποκαλείς

 κατι, με ένα ονομα που διαφύλαξαν οι προγονοι 

σου, χιλιαδες χρονια, η να μιμείσαι τους.. 

τουρκοφωνους!...  και δεν το λεω αυτό ρατσιστικα, 

αλλα  πανω απ, όλα για την αλήθεια και την μνημη

 των προγονων μας!....

 

ΛΕΦΤΟΚΑΡΟ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΟΧΙ..  ΦΟΥΝΤΟΥΚ!......

 

 Αυτό συμβαίνει  κυριως, για την εκπληκτική και

απίστευτη Ελληνικη γλωσσα μας, που αφησε αφωνους

τους επιστημονες  ολου του κοσμου, προεξάρχοντος της

κας Marianne McDonaldκαθηγητρια γλωσσολογιας

στο πανεπιστημιο της καλιφορνιας, δημιουργο και του

πασιγνωστου TLG,Thesaurus Linguae Graecae, που με

εκπληξη ανακαληψε τον απιστευτο πλουτο της γλωσσας

μας. Μεχρι σημερα, και ενώ εχουν καταγραφει τα Ελληνικα

κειμενα μεχρι το 1453, το TLG, περιεχει περισοτερες από

10 εκατομμύρια λέξεις ( λήμματα και συνθετικά)!....... _

όταν η Αγγλικη για παράδειγμα,  το 2009 κατεγραψε τη

ν εκατομυριοστητης λέξη, με  πάρα πολλές  από αυτές να

είναι, η ατοφιες Ελληνικες η με ριζα Ελληνικη-

(περισσότερες από 200 000).  ετσι επιβεβαιώνετε και η

ρήση του Πλάτωνα, ότι « η Ελληνικη γλωσσα,

δεν είναι δημιούργημα των ανθρωπων,

αλλα δωρο των θεων!....»

 

ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΤΕΦΟΥΛΗΣ (ΤΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ)

 

 

 

 

 

ΟΙ ΜΥΛΟΙ ΤΟΥ ΒΑΒΡΙΤΣΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΤΣΟΓΙΑΝΝΗ

 

                                                   ΠΗΓΗ (ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΤΗΣ Βαλαβανίδου, Αναστασίας.)

Ο ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ!!!

Παναγία η Σπηλιώτισσα

Επικοινωνία

  Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου, με ενεργό link που θα οδηγεί στον ιστότοπο μας.